sábado, 31 de marzo de 2012

A TRAXEDIA DAS FRAGAS DO EUME

Hoxe será un día tráxico para Galicia.Unha xoia natural, As Fragas do Eume, están a ser pasto das lapas. Este lume chega despois de dos numerosos lumes que veñen devastando a nosa masa forestal dende fai moitos meses,tantos como a seca leva con nós.Moitas hectáreas de piñeiros i eucaliptos,pero tamén de carballos,castiñeiros e outras especies nobres ademáis de monte baixo levan ardido en maior ou menor extensión.
Todo elo conforma unha traxedia medioambiental gravísima.Tanto que ten que activar os resortes da nosa conciencia,ten que significar un punto de inflexión,ten que ser un antes e un despois porque NON PODEMOS SEGUIR ASÍ!
Pero semella que estamos resignados.Ou confundidos.Cremos as veces que é inevitable. Pero non o é. Hai medidas que se poden e se deben tomar.Pero, ¿por donde comezar? Por priorizar.
As prioridades deben estar moi claras. O noso patrimonio natural é o noso aliado para acadar o desenrolo económico e social. E os nosos xestores deben sentir o noso
alento para ese fin.

O naturalista Joaquín Araujo reflexionaba en RNE que un rapaz de hoxe en día é capaz de distinguir sen problema moitas marcas de vehículos;pero non sería capaz de distinguir unha soa clase de árbores. Neso seguro que xa podemos facer algo.
O patrimonio natural non é un capricho ecoloxista,non é unha extravagancia; é un piar do noso futuro, e o camiño da supervivencia. A nosa natureza é o noso patrimonio e por tanto a nosa responsabilidade. Porque paisaxes fermosas hainas en moitos sitios. Pero a nosa natureza é única e temos que preservala para nós e para o mundo.
¿Ímolo facer?