SEGURIDADE VIAL: UN ASUNTO DE TODOS

Veño de rematar un curso de sensibilización sobre a prevención dos accidentes de tráfico.
O asunto da Seguridade Vial é un problema ben importante e non estaría de máis que calquera, non só os que fomos sancionados, pasáramos por algo así.
CONTIDOS.-
O curso fala das repercusións dos accidentes e de cómo evitalos. Incide moito en que os accidentes fan incorrer en custes elevadísimos as sociedades. Uns son materiais e son dalgún xeito recuperábeis.
Repercusións dos accidentes.-
Os que son irreversibeis son os custes en vidas i en saúde. Cada morto ou cada ferido espallan sufrimento no seu entorno familiar, profesional,social, que podería ser evitábel co concurso de todos.
Segundo o manual que se proporciona no curso ¡¡1.500.000 persoas falecen ao ano no mundo por accidentes de tráfico e 50.000.000 resultan feridos!!
Calquera outra causa de morte(guerra, enfermidades,etc) conseguen moito máis sensibilización que este problema.
¿Cómo se desencadenan os accidentes?
Entre os causantes dos accidentes o factor humano está presente entre o 70 e o 90% dos sinistros. O cal indica que na nosa mán está contribuir a rebaixar estas escalofriantes cifras.
Antes de producirse un accidente habitualmente tense producido una sucesión de incidentes. Os incidentes son eses conatos de accidente, o que denominamos sustos, que repetidos máis ou menos veces provocan que o accidente teña lugar. Cando un incidente se repite hai un mal hábito adquirido. A partir de ahí o accidente é cuestión de tempo.
Unha vez producido o accidente.-
Unha vez se ten producido o accidente hai cousas que agravan as consecuencias do mesmo; por exemplo levar obxectos nas bandexas traseiras ten unha consecuencia fatal debido ao aumento de peso que provoca nos mesmos a inercia.
Algúns datos verdadeiramente sorprendentes son, por exemplo:
Unha novela de dous kgs chega a impactar igual que un obxecto de 113kg, un maletín de 5kg transforma o seu peso ata acadar os 283kg, un xoguete de 335g mallaría nos pasaxeiros coa forza de 18,7kg.
Asistindo a un accidente.-
Chegado o momento de asistir a un accidente temos que seguir tres pasos que poden esquematizarse nas siglas P.A.S. que significa:Protexer,Alertar,Socorrer.
É habitual que polo noso instinto prioricemos atender a un accidentado que seguramente está a queixarse. Nada máis errado.
A nosa primeira preocupación debe ser Protexer, e dicir, sinalizar a zona e impedir que se produzca un novo sinistro. O vehículo e/ou a súa equipaxe ou mercadoría poden estar ocupando a calzada causando grave perigo aos demáis vehículos.
-os triángulos de preseñalización deben colocarse a 50 mts do sinistro e deben ser visíbeis a 100mts.
-debe desligar o contacto do/s vehículo/s accidentado/s ou ben a batería.
-debe inmovilizarse convintemente os vehículos co freo de man ou o sistema que sexa posíbel.

En segundo lugar temos de Alertar aos servicios correspondentes para o que é moi importante valorar entre outros:
- Número de persoas feridas e a súa gravidade.
- Localización do accidente coa máxima precisión.
- No caso de terse derramado algunha mercadoría perigosa( combustíbeis por exemplo) deberá indicarse.
Toda esta información temos que transmitila claramente aos servizos de urxencia que están centralizados no 112. Cos datos que lles proporcionemos eles movilizarán os efectivos necesarios.
Socorrer aos feridos nun accidente non significa que teñamos que exercer de médicos improvisados.
Unha das cousas que pode estar na nosa man para salvar a vida dun accidentado nos primeiros segundos é liberar a súa gorxa de obstruccións que lle impiden respirar: terra,pallas e moi frecuentemente a língua poden acabar coa súa vida se non actuamos con prontitude. Moi importante: para abrirlle a boca tiraremos da mandíbula para abaixo pero nunca do pescozo ou a cabeza para atrás.
Nunca se debe mover a un ferido porque podemos causarlle lesións.
Se temos de facer a reanimación debemos usar mascarillas de rescate para evitar contaxios de posíbeis enfermidades. Tamén é recomendábel o uso de guantes de látex.
METODOLOXÍA.-
Unha parte moi importante é a teórica que o formador vai relatando sin apenas posibilidade de interactuar.
Unha charla dun accidentado parapléxico serve para reflexionar que cando aparecen na tele os mortos son cifras pero, cando os temos diante, vemos que calquera de nos podería estar na sua pel. Todos somos vítimas potenciais dos accidentes de tráfico.
Na última parte do curso, unha aplicación informática vai combinando a teoría que se repasa con preguntas e test para evaluar os coñecementos adquiridos.
REFLEXIÓNS POST CURSO.-
¿Un paripé para canxear cartos por puntos?.-
Achegueime a este curso coa idea de que ia ser un paripé puro e duro. Pois ben, se cadra non é todo o efectivo que poidera ser pero de paripé nada de nada. Non é posíbel pasar por este curso sen ter entendido as pautas que farán o noso comportamento menos “nocivo” para a seguridade vial. Se ben hai unha parte puramente teórica que non obriga a interactuar, a parte que se desenvolve na aplicación informática que fai parte do curso fainos pensar para non errar a resposta.
Pero,¿é suficiente un curso para evitar accidentes?.-
Outra cousa é a efectividade na práctica na vida real. O carnet por puntos conseguiu rebaixar sustancialmente os mortos e feridos nas estradas pero os que se producen seguen a ser demasiados. Sempre serán demasiados.
A seguridade vial é unha cuestión social na que o conductor é unha parte fundamental, pero non a única. A sociedade enteira ten que acoller comportamentos que eviten os erros indicados.
A familia ou os amigos que impiden conducir á persoa que bebeu, os peatóns responsábeis que fan por ver e ser vistos, a organización dun evento no que se vai inxerir alcohol facendo previsión dun transporte colectivo que evite situacións comprometidas, transmitindo aos pequenos nas aulas e na casa que os excesos ao volante non molan nada de nada…
Tampouco estaría de máis que valorásemos se estamos ou non en disposición de conducir, independentemente do resultado do test psicotécnico(para o que se agardan cambios a “máis duro”).
Cando por mor dalgunha enfermidade, preocupación, tratamento, transtorno do sono non estamos en condicións de coller un coche, nos mesmos apoiados polo noso entorno, deberíamos decidir non conducir.
Claro que as Administracións deben facilitar o uso do transporte público eficiente para que exista alternativa. Para que coller o coche sexa unha opción, non unha necesidade. Se valoramos o custe dos accidentes que se evitaría de seguro que o custe dun transporte público que resultara deficitario para o erario público nos parecería un custe moderado, ou se cadra baixo.
Nesta loita estamos todos implicados.

SEMANA VERDE 2010

O pasado 12 de Xuño de 2010 visitamos a Feira Internacional Semana Verde de Silleda.
Un certame que xa se mostra como multisectorial tamén se aprecia incapaz de encher de contido un recinto como o que ocupa dende o seu inicio.
Paseamos un pouco e algunha das cousas que recollemos para vos son estas:


OLEI
Visitamos Olei no seu stand da Semana Verde 2010. María Estévez Forneiro é a súa directora xeral.
Explicounos que dedicaron anos de investigación para a recuperación dunha variedade de olivo que existe en Galicia dende que a implantaron os romanos.
Tal variedade non ten un nome aínda pero sí características definidas que o fan propicio para o noso clima. Non só admiten o réxime de precipitacións de Galicia senon que en ocasións hai que aplicar rego para suplementar as fallas puntuais.
A producción das plantas en ocasións empregábanse para autoconsumo ou para a venda directa do produtor ao consumidor dun xeito máis ben improvisado(se cadra unha botella de aceite no envase dunha de viño).
Eles falaron con eses produtores e chegaron a un acordo para mercar a aceituna.
Olei tamén promove a plantación desta especie a quén estea interesado nesta actividade. Según nos explica María Estévez eles proporcionarían a planta e comprarían a producción.
Olei ten un espazo no Parque Tecnolóxico de Ourense no que leva a cabo as súas investigacións e unha dirección comercial no concello coruñés de Ames.
LEITE CRU "O ALLE"
Esta empresa tenta que recuperemos o sabor do leite de sempre. Un sabor que varía ao longo do ano.
O seu responsable da conta das particularidades dos produtos que elaboran:


LEITE CRU "O ALLE"

Edgar | MySpace Video
A ASOCIACIÓN DE PISCICULTORES PROMOCIONA A TROITA.
Dentro do stand do Ministerio de Agricultura a Asociación de Piscicultores propuxo ao público en xeral probar as receitas que elaboraran tendo como ingrediente común a troita.
Dende empanada ata todo tipo de canapés con orixinalidade e bó gusto. Mágoa que o produto non sexa a excelente troita que mora nos ríos de Galicia. A piscicultura podería entenderse como un complemento a unha pesca artesanal, nunca coma un sustituto.
http://vids.myspace.com/index.cfm?fuseaction=vids.individual&videoid=105437453

A ASOCIACIÓN DE PISCICULTORES PROMOCIONA A TROITA

Edgar Vídeo MySpace





http://vids.myspace.com/index.cfm?fuseaction=vids.individual&videoid=105437453